www.silentlandrpg.fora.pl

Kiria

Kiria przysiadła zmęczona przechadzką, gdzieś w oddali majaczyły wieże boskiego pałacu. Nie przepadała za ciągłym przebywaniem w komnatach; wolała oddawać się ziemskim podróżom. Kilka dni temu powróciła z jednej, lecz myślami wybiegała już ku kolejnej. Przebywanie wśród umiłowanych śmiertelnych istot uspokajało ją.

Forra

/post pierwszy

Forra wszedł spokojnym i w miarę dostojnym krokiem na łąki. Nudziło mu się ostatnio i to bardzo. Miał nawet zamiar rozpętać jakąś wojnę lecz Pan Sprawiedliwy jego brat odradził mu to w bardo osobliwy sposób. Ujrzał swą siostrę więc podszedł i usiadł koło niej.
- Co powiesz ? - spytał z nonszalanckim uśmiechem.

Kiria

Bogini otworzyła przymrużone oczy i przywitała brata uśmiechem.
-Myślę o kolejnej wyprawie na Ziemię, tutaj nic się nie dzieje... Widać, że i tobie taki spokój nie odpowiada- zaśmiała się serdecznie.- Myślę jednak, że nasz brat ma trochę inne podejście do tego spokoju.

Forra

Wywrócił oczyma.
- Nawet nie wiesz jak mnie ten spokój irytuje. Chciałem wywołać wojnę lecz nasz kochany braciszek dał mi pół dniowy wykład o tym czemu nie powinienem i jakie będą konsekwencje - Prychnął cicho. Nudził się przez co miewał zły humor, a to nie wróżyło nic dobrego.

Kiria

-Zapominasz się Forra. I ja mam coś do powiedzenia w sprawach wojny, wiesz, że opiekuję się ludźmi. Podczas potyczek wielu z nich ginie. Walcz sobie z demonami- powiedziała i położyła się na miękkiej trawie.
-Ale już sobie wyobrażam jak się musiał puszyć podczas tej rozmowy- dodała po chwili rozbawiona.

Forra

- Demony są nudnee - Popatrzył na swą siostrę i zaśmiał się.
- Tak.. Żałuj że Cię przy tym nie było - Lubi łsie nabijać z braciszka...

Kiria

-Nudne? To masz jeszcze dżiny- ziewnęła.- Demony są zabawne, powiedziałabym. A i bez twojej pomocy ostatnio wśród ludzi panuje napięta atmosfera- dodała i po chwili ugryzła się w język. Niepotrzebnie tyle paplała, wiedziała, że taka wiadomość ucieszy Forrę i da mu pretekst do działania.

Forra

I oczywiście ta wiadomość go ucieszyła.
- Czyżby znów coś między Dziećmi Pustyni a Amazonkami ? - spytał wielce zainteresowany. No w reszcie coś się dzieje ! Forra uśmiechnął się do siebie.

Kiria

-Skaranie z tobą!- zawołała, podnosząc ręce.- Odezwij się, a ten już zacznie coś knuć. Oj Forra, Forra. a te twoje 'nudne' demony, też obmyślają plan- powiedziała.- Chyba chcą cię braciszku przechytrzyć i mają wielką pewność, że im się to uda.

Forra

Zaśmiał się.
- W końcu jestem Bogiem Wojny - odpowiedział spokojnie. Słysząc jednak o demonach spojrzał uważnie na siostrę.
- jak ? Ty żartujesz nie ? - był zły co było widac po jego oczach.

Kiria

-Oj, spokojnie, przecież tak łatwo się im nie dasz. Ale prawda, ostatnio różne pomysły im po głowie chodzą. Czasami obserwuję ich z ukrycia, co nie jest łatwe, bo wyczuwają nas, gdy zbytnio się zbliżymy.
-One dla władzy zrobią wszystko, przecież wiesz- wzruszyła ramionami.

Forra

Wściekł się co było widać po jego oczach i ściągniętych rysach twarzy.
- jak ja dopadnę te ścierwa to POŻAŁUJĄ !!! - wrzasnął aż zagrzmiało po czym poderwał się na równe nogi.

Kiria

Kiria skuliła się.
-Forra opanuj się! Tutaj gwałtowne działanie nic ci nie da. Jak chcesz coś zrobić, to jedynie podstępem- pozbierała się w końcu.- Nie rób nic, czego później będziesz żałował.

Forra

Spojrzał tylko na nią wściekły, potrzebował czasu aby się uspokoić lecz to było dolań trudne.
- Zabiję !! Wybiję wszystkich !! - warknął nadal głośno.