www.silentlandrpg.fora.pl

Forra

Spojrzał kątem oka na pałac. Nigdy nie wiedział jak jego brat może tam tyle siedzieć. On na jego miejscu już dawno by zwariował.
- O kim myślałaś ? Wiesz, nasza decyzja też moze mieć wpływy na spór między Dziećmi Pustyni a Amazonkami. - spytał spokojnie. Cóż sam też myślał czasem na te tematy.

Kiria

-I dlatego myślę, że pora wybrać kogoś spośród nich. Oczywiście trzeba to zrobić w taki sposób, aby nie pogorszyć sytuacji. Nie chcę, żeby się pozabijali, z resztą- wzruszyła ramionami.- Najbardziej chodzi nam o demony. Prawda? Trzeba im pokazać, że nie mogą bezkarnie mieszać i knuć.

Forra

Zastanowił się. Jemu nie przeszkadzałoby gdyby sytuacja się pogorszyła, szczerze mówiąc byłby nawet zadowolony.
- W sumie masz rację. Największy spór jest między Amazonkami a Dziećmi Pustyni... Chyba najlepiej by było gdyby każde z nas wybrało po jednej osobie z tych dwóch "klanów". - jego głos był poważny i zamyślony.

Kiria

-Myślę, że masz rację. Proszę cię tylko o jedno, nie mąć przypadkiem jakiejś kobiecie w głowie- zaśmiała się.- Lepiej zostawić to mnie. Cóż, tylko nic nie knuj po swojemu- rzuciła mu niby groźne spojrzenie i pomachała palcem przed oczami.

Forra

Wywrócił oczami. Te wszystkie zdarzenia były często baardzo ciekawe.
- Muszę sobie jakoś urozmaicać ten długi czas. I nie moja wina że jestem przystojny - puścił siostrze oczko i zaśmiał się wesoło.

Kiria

-Och, to z pewnością, z pewnością. Niestety, do Amazonek dostanę się jedynie ja, bo ciebie w roli skąpo ubranej kobiety jakoś nie widzę- stwierdziła i zaśmiała się.- Chyba, że bóg wojny lubi ubierać damskie fatałaszki?

Forra

Zaśmiał sie sarkastycznie.
- Czyli mi zostają Dzieci Pustyni ? - spytał spokojnie. Cóż, miał nadzieję że znajdzie odpowiednią osobę - wymagania miał wysokie. nawet bardzo.
- Powiedz mi tylko jak dokłądnie wybrać ? - spytał tak na wszelki wypadek.

Kiria

-Wiesz, trzeba wyczuć, że to ta osoba. Często ktoś pozornie nienadający się okazuje się być idealnym kandydatem. Różnie to bywa. Może to być osoba zupełnie nie wierząca naszym wpływom. Ciężko to określić. Myślę, że poczujesz coś, gdy w końcu spotkasz kogo trzeba.

Forra

Uśmiechnął się ślicznie.
- wiem jedno, dana osoba MUSI walczyć - zaakcentował słowo. Dla niego w końcu wojna była na pierwszym miejscu. No i walka. Jak on uwielbiał walczyć...
- Wiesz, szczerze to sądzę że przydałaby się jakaś bitwa - w jego oczach błysnęły ogniki.

Kiria

-Coś czuję, że bez tego się jednak nie obejdzie- westchnęła.- Tak, tak, wiem, że się bardzo ucieszysz z tego. I nie winię cię za to, bo taka twoja natura. Cóż... chyba nie będziemy tak dalej bezczynnie patrzeć na to wszystko. Kiedy masz ochotę wyruszyć na poszukiwania?

Forra

Uśmiechnął się wesół, bardzo wesół.
- Nawet nie wiesz jak mnie to cieszy - powiedział spokojnie. Słysząc o wyprawie zamyślił się. Musiał najpierw wybrać gdzie szukać... Spojrzał na swą siostrę, z pewnością miała o wiele łatwiejsze zadanie.
- Nie wiem. Muszę wybrać jakieś odpowiednie miejsce. Wyruszę najprędzej jak się da - odpowiedział w końcu spokojnie.

Kiria

-Hmm... Oazy? Targowiska? Szlaki handlowe? Karawany? Masz wiele możliwości. Dzieci pustyni spotkasz niemal wszędzie i nie wiem, czy to jest ułatwienie, czy też utrudnienie. Amazonki są skupione w jednym miejscu i łatwo wybrać najlepszą, gdy ma się wszystkie w zasięgu wzroku. Ale ty też coś wymyślisz- mrugnęła okiem.- Przecież jesteś bardzo mądry- uśmiechnęła się promieniście.

Forra

Westchnął.
- Wiem, coś tak czuję że będę musiał wybrać się w te wszystkie miejsca by znaleźć odpowiednią osobę - Spojrzał na Kirię i uśmiechnął się. Potargał jej delikatnie włosy.
- Nie podlizuj się kochana siostrzyczko - powiedział wesoło.

Kiria

-Ja? Ależ nawet bym nie śmiała, to szczera prawda- uśmiechnęła się, ukazując białe równe ząbki.- Mam nadzieję, że szybko kogoś znajdziesz i bez większych problemów. Nie wiem jak ty, ale ja zastanowię się, czy iść przed zejściem na ziemię do naszego brata. Wiesz jakie on ma podejście do takich spraw. Jesteśmy sobie równi, a zauważyłam, że ostatnimi czasy on traktuje się jako osoba najważniejsza i o wszystkim decyduje, a my mamy do tego takie samo prawo- westchnęła.- No nic, nie psujmy sobie humoru. Czuje, że czeka nas wielka przygoda- powiedziała i wyciągnęła się na trawie.

Forra

Machnął dłonią.
- Wiem, i zauważyłem to. Dlatego też sądzę ze nie mamy po co mu o czymkolwiek mówić. Gdy do niego pójdziesz pewnie jeszcze bardziej będzie się wywyższał. - Położył się koło swej siostry.